ΚΡΙΤΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ: "ΤΕΡΑΣ"

 

ΤΕΡΑΣ

της Αλεξάνδρας Βουτζουράκη

Θέατρο ΜΙΚΡΟ ΓΚΛΟΡΙΑ

Ιπποκράτους 7

Κυριακή, 22 Δεκεμβρίου 2024

9.30 μ.μ.

 

Δραματουργική επεξεργασία – Σκηνοθεσία:

                              ΡΑΦΙΚΑ ΣΑΟΥΪΣ

 

Ερμηνεύει η Ιωάννα Αγγελίδη

 

Αναλύει η Μαρίνα Αποστόλου

 

 «Γιατί πλέον οι δεινόσαυροι ανήκουν στα μουσεία, οι Ιππόλυτοι στις Επιδαύρους και οι Χαράλαμποι στις φυλακές…»

 

Αυτή είναι η ευφυής, εμπνευσμένη κατακλείδα που επέλεξε να θέσει στο έργο της με τίτλο Τέρας η Αλεξάνδρα Βουτζουράκη προσδίδοντας έναν τόνο αισιοδοξίας και ελπίδας σε μια πραγματικότητα μάλλον ακόμα ζοφερή για τη σύγχρονη γυναίκα.

Πρόκειται για έναν ιδιαιτέρως πρωτότυπο, κωμικό, τετραμερή μονόλογο όπου οι θεατές όχι απλά δεν έρχονται σε επαφή με ένα ενδεχομένως κουραστικό, μονοκόμματο λογύδριο όπου τα θλιβερά ενίοτε και τρομακτικά γεγονότα διαδέχονται το ένα το άλλο μέσω της αφήγησης του ηθοποιού – ερμηνευτή, αλλά κατά τη διάρκεια του οποίου έχουν την ευκαιρία να ευθυμήσουν, να προβληματιστούν και το κυριότερο να διαδράσουν μέσα από μια συμμετοχική, παιγνιώδη παρουσία εντός και πλησίον της σκηνής.

Τέσσερις χαρακτήρες, τέσσερις γυναίκες του σήμερα βρίσκονται αντιμέτωπες με την αλήθεια της ζωής τους: μια αλήθεια επιβεβλημένη, που δεν διάλεξαν οι ίδιες και που όταν πάσχισαν να την αλλάξουν δεν το κατάφεραν. Αλλά και μια αλήθεια που είναι ικανές να αποκρούσουν χωρίς να φοβούνται τα κοινωνικά στερεότυπα που διαιωνίζονται. Έτσι, μια γυναίκα ίσως έχει εγκαταλείψει το όνειρο να γίνει καλλιτέχνις γιατί ο σύζυγος και πατέρας των παιδιών της, που την απατά κιόλας, της το έχει απαγορεύσει όπως ακριβώς της έχει αποκλείσει διά της βίας και το διαζύγιο. Μια γυναίκα επίσης, παρότι μορφωμένη, θα καταφύγει σε αναχρονιστικές, σκοτεινές και γελοίες μεθόδους επανασύνδεσης με τον άντρα που της «έκλεψε» η κατά δέκα χρόνια νεότερη συνάδελφός της, μια άλλη θα πρέπει να ντρέπεται για το σώμα και τα κιλά της και θα είναι αρεστή στο αντικείμενο του πόθου της μόνο αν χάσει βάρος ενώ μια τελευταία θα συμβιβαστεί επαγγελματικά παρόλα τα προσόντα της για το χατίρι της μητέρας της και θα ανεχτεί προσβολές ακόμα και για την προσωπική της ζωή από άτομα ναι μεν ιεραρχικά ανώτερα αλλά σαφώς κατώτερα ως προσωπικότητες.

«Εσείς οι μορφωμένες νομίζετε ότι θα σώσετε τον κόσμο αλλά το πολύ να σώσετε καμιά αδέσποτη γάτα…»

Μου αρέσουν πολύ τα κείμενα που συζητάνε μεγάλες και σκληρές αλήθειες και θίγουν καταστάσεις που πονάνε και εξοργίζουν με τρόπο ήπιο αλλά υποδόριο. «Τέρας» είναι η ίδια η ζωή και η επιβίωση για μια γυναίκα, ακόμα και σήμερα, τη στιγμή που διέπεται από κοινωνικές επιταγές και (καθ)ορίζεται από συζύγους – τυράννους, από άντρες που δεν τις σέβονται, που τις διαλέγουν και τις απορρίπτουν κατά βούληση σαν αντικείμενα, από εραστές που τις (συγ)κρίνουν αυστηρά με έτερα θηλυκά, από προϊσταμένους συμπλεγματικούς που τις μειώνουν και τις απειλούν. Ακόμη και τώρα λοιπόν, μια ανάσα πριν το 2025, μια γυναίκα οφείλει να λογοδοτεί, να περιορίζεται, να καταπνίγει τις επιθυμίες της, να χαραμίζει τα ταλέντα της, να μεταμορφώνεται σε αυτό που θέλει ο άντρας και να ανέχεται διαρκώς αγενή σχόλια.

Πιστεύω πως το Τέρας στο Μικρό Γκλόρια μαζί με την Κίτρινη ταπετσαρία στο Αλκμήνη και την Linda στο Επί Κολωνώ συνιστούν ιδανικό υλικό για όσους σπουδάζουν θέατρο και καταπιάνονται με τον φεμινισμό στο πλαίσιο των διαφόρων θεωριών θεάτρου που καλούνται να μελετήσουν. Να πω ακόμη πως το Τέρας ειδικά φλερτάρει ελαφρώς και το αρχαίο δράμα, δεδομένου πως και τα τέσσερα πρόσωπα συνδέονται με γνωστές αρχαίες τραγωδίες σαν την Αντιγόνη και τη Φαίδρα, δίνοντας ένα διακριτικό άρωμα πρόσληψης αρχαίου δράματος στο οποίο προσωπικά έχω αδυναμία λόγω σπουδών.

Η Ιωάννα Αγγελίδη είναι ένα πολύ ζωντανό πλάσμα πάνω στη σκηνή με ξεχωριστή ενέργεια. Συντονίζει άριστα όλο το διαδραστικό κομμάτι του μονολόγου και εμφανίζεται συνάμα λιτή και σύνθετη, όπως ακριβώς είναι και το κείμενο που έχει στα χέρια της.

Η Ραφίκα Σαουΐς, η πολυτάλαντη και διακεκριμένη καλλιτέχνις, από τους λίγους εξωστρεφείς ηθοποιούς – δραματουργούς – σκηνοθέτες που διαθέτουμε με ενεργό δράση στο εξωτερικό, έστησε μια παράσταση χαριτωμένη, γλυκιά και πικρή μαζί, αποδεικνύοντας ότι είναι ικανή να καταπιαστεί με όλα τα είδη του δράματος και από όλους τους ρόλους.

 

ΛΟΙΠΟΙ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:

Επιμέλεια σκηνογραφίας: Μιχάλης Αργυρού

Φώτα: Νίκος Θετάκης