Ποίημα της Μαρίνας Αποστόλου

 

Ποίημα – απάντηση διά του ποιήματος στον ποιητή

 

Να έτσι μ’ αρέσουν εμένα οι ποιητές

Να ναι απλοί και καθαροί

Και τους στίχους τους να τους καταλαβαίνω πάντα και γρήγορα

Να μην φυσούν άνεμοι τρελοί ανάμεσα στις λέξεις τους

Να μην φαντάζουν οι ιδέες τους σα στοιχειά τρομακτικά κι απρόσιτα

Να ναι τα λόγια τους νερό που τρέχει σε πηγή μια μέρα ξερή

Να μην έχουν διαλέξει χρώματα εκτυφλωτικά για να μιλήσουν με γρίφους

Και να κάνουν λόγο πάντα για τον άνθρωπο. Αυτόν που πονάει σε μια γωνιά και περνάει απαρατήρητος σαν το πιο μικρό έντομο.

Και να λένε για αυτόν που αν τον προσέχανε λίγο παραπάνω οι άλλοι γύρω του, όλα θα ήταν πιο όμορφα.

Να εγώ έτσι τους θέλω τους ποιητές.